Алексеев, Геннадий Валерианович: версий-влак коклаште ойыртем

Г. Алесеевын произведенийлаштыже чылажымат шоналтен, вискален чоҥымо. Прозаикын шочмо йылмын сылнештарыме йонжо денат моштен пайдаланыме, кÿлеш шомакым лач шке верыштыже кучылтмо шижалтеш. Шке произведенийыштыже сюжет йогын-влакым нигунам утыжым огеш шуйдаркале, шомакым аныклен кучылтеш, шочмо йылмын тамжым, ямжым лудшо еҥлан тÿрыс почаш тырша.<br />

Йылме шижмаш – писательлан Юмын пурымо эн кугу пöлекше. Г. Алексеев шочмо марий йылмынан, шке манмыжла, чевержым, вержым, эржым сайын шижын моштен да творчествыштыже тÿрыс кучылтын, землякшын, [[Валентин Колумб]]ын, пайдале традицийжым кÿлынак пенгыдемден шоген.<br />

– Геннадий Валерианович, пытартыш жапыште прессыште лÿмет шагал коеш да шокта. Кузе ила да мом ышта тачысе кечын писатель Геннадий Алексеев?<br />

– Чынак, “кугу прессыште” пытартыш кум ий лÿмем огеш кой да ок шокто. Южгунам мый шкежат тидлан öрткен-тургыжланен колтем. Писатель возымым чарна гын, тиде – азап. Тыгайышкыже кызыт шуко писатель верештын. “Устелышке” возен оптымын пайдаже – сайже шагал-ла. Кеч-кöат: мланде пашаеҥ ма, “кагазыште курал-ÿдышö” писатель ма – кажныже паша лектышыжым ужнеже, молылан ончыктынеже, аклыме мутым колнеже.<br />