Дудина, Зоя Михайловна: версий-влак коклаште ойыртем

#Надежда Никитина. Поэзий аршаш: Зоя Дудина, - 2003.

 

Кажне айдемылан шке шочмо ялже, кундемже, элже моткоч шергакан. Поэтлан гын тиде чоным лыпландарыше, творческий вийым пуэн шогышо, юзо шӱлышан вер. Зоя Дудинан лирикыштыжат тиде теме рӱдӧ семын пал-дырна. Поэтессылан марий Эл тиде «муро чон», «пӱнчеран куэр», «канде Какшан», «сывын гай пасу», «мӱй таман памаш», «тыныс мланде». А Марий Элын эн шерге лукшо, мутат уке, – Шернур – «шере нур». Тыште ончыкы-лык поэт шулдырым налын, поэзий каваш чоҥешташ вийым поген.

Лирический геройлан тыште, Шернурышто, чылажат лишыл: в¢дшат тудлан мӱй таман, пасу ден олыкшат мӱй шудо дене поян, шочмо калык, пошкудо ден родыжат «мӱкш тӱня» гыч лекше улыт. Каласыман, поэтын лирикышты-же мӱкшын образше чӱчкыдын палдырна. Тидат, очыни, арам огыл. Вет мӱкшым марий калык саклен, тудым юмын кайык семын ужын. З. Дудинан поэзийыштыже тиде «кайык» Юмо шӱлышым шыҥдарыше образыш савыр-нен. Арам огыл поэт канде кавам «торасе ава» манеш. пӧрдшӧ мланде тудлан – «торасе кова», Оно вӱд – «поро ача», пушеҥге, пеледыш – «иза ден еҥга». Шернур лирический геройлан – «кугезе нур», «мӧр олыкан», «шӧр шудан».