Дудина, Зоя Михайловна: версий-влак коклаште ойыртем

[[1985]]-ше ийыште Марий книга издательствыште пашам ышташ тӱналын да кызытат тушто тиде пашамак шуктен шога.

[[1995]]-ше ийыште лекше «Марисолан мут сылныже» сборникше икымше гана школ да студент жапыште возымо почеламутшо-влакым савыктен. <br />

икымше книгаже лектын. А [[2000]]-ше ийыште]] тиде книгалан [[Финн кундемысе Кастрен лӱмеш ушем]] Зоя Дудиналан сылнымут премийым ойырен. В. Абукаев-Эмгак тиде книга нерген тыгерак каласкален: «Шулыкан, эсогыл ойган лирика, чон коржман, аван икшывым йӧратыме азап, тыгодым нимучашдымын илышым йӧратымаш – теве мо кышкарен калыплалтеш Зоян поэзийыштыже … Келгытым, образым, философийым Зоя Дудина книгаштыже ятыр муаш лиеш. Да тудын ик почеламутшо весыжым ешара, шуя, эше келгемда. Чумыр ончымаште пӱтынь сборник ик шӱлышан поэмыла лудалтеш, йонгалтеш…»<br />

[[2000]]-ше ийыште Марий книга издательствын полшымыж дене Зоя Дудина кокымшо книгаже «Колыштса шӱшпык чон шортмем» лектын. Тиде почеламут аршаш кок ужашлан шелалтеш. Икымше ужашыже шочмо калыклан, яллан, вер-шӧрлан полеклатын. А кокымшо ужаш йӧратымаш лирика семын лектын. Тиде муро аршашыштыже Зоя Дудина курымашлык темым таравата – илыш да колымаш, йӧратымаш да ужмышудымаш, айдеме кокласе тыглай огыл кыл нерген каласкала. Пӱсӧ шижмаш, велыжан-велыжан ойсавыртыш-влак лудшын чоным сымыстарат. <br />